Preminuo Bora Stanković

Stanković je nastupao za Crvenu zvezdu, Železničar i Partizan tokom igračke karijere 1946-1953, s tim što je u crno-belima paralelno obavljao i funkciju trenera.

Trenerskim poslom se bacio sve do 1970, a predvodio je još OKK Beograd i Kantu. Po tri puta je bio šampion Jugoslavije kao igrač i trener, uz dva Kupa Jugoslavije i jednu titulu šampiona Italije.

Međutim, zauvek će biti upisan u istorijske knjige kao funkcioner, i to na poziciji generalnog sekretara FIBA od 1976. do 2002. godine, a bio je član i Međunarodnog olimpijskog komiteta.

Tokom njegove ere košarka se transformisala u jedan od najpopularnijih sportova na svetu, a posebno se istakao ohrabrivanjem stranih košarkaša da se okušaju u NBA ligi, te omogućavanju NBA profesionalaca da igraju za svoje reprezentadije na Olimpijskim igrama od 1992, a posle i na svetskim prvenstvima.

Stanković je jedan od najzaslužnijih za ogromnu ekspanziju košarke u drugoj polovni 20. veka, a u njegovoj eri dobili smo liniju za šut za tri poena, nove dimenzije terena, umesto dva poluvremena utakmice u organizaciji FIBA su promenile sistem na četiri četvrtine kako bi se igra približila NBA košarci.

Zahvaljujući njemu Hrvatska je dobila pravo nastupa na Olimpijskim igrama 1992. u Barseloni na kojima su “kockasti” poraženi u finalu od originalnog “Tima snova”.

Rođen je u Bihaću, danas Bosni i Hercegovini 1925. godine, kao mlad se doselio u Novi Sad, a posle Drugog svetskog rata je prešao u Beograd.

Doplomirao je na fakultetu za veterinarsku medicinu, ali se nakon deset godina rada kao veterinarski inspektor 1966. godine potpuno posvetio košarci.

Tečno je govorio šest stranih jezika, 1991. je primljen u košarkašku Kuću slavnih, 2007. u FIBA Kuću slavnih, a 2000. u žensku košarkašku Kuću slavnih.

Ukupno je učestvovao na 28 evropskih prvenstvava, po 14 svetskih i Olimpijskih igara, te na 12 kongresa FIBA.

Imao je jednu ćerku, dvoje unučadi i dvoje praunučadi.